In de Feeling n° 12, december 2018 verscheen een interview met Kathleen en Koen van Ommezien.

Tekst van Emilie Plouvier, foto Duncan de Fey.

KATHLEEN (46) en KOEN (47) zijn 19 jaar samen. Kathleen heeft een oogaandoening waardoor ze bijna niets meer ziet. Een jaar geleden stampte het koppel samen hun zaak ‘Ommezien’ uit de grond, die hulpmiddelen voor blinden en slechtzienden verdeelt.

KOEN: “Toen ik Kathleen op café leerde kennen, stond ze voor de beslissing om al dan niet met een witte stok de straat op te gaan. Ik had nog nooit een blinde van dichtbij gezien, maar Kathleen had zo’n sterke, positieve persoonlijkheid dat haar handicap volledig wegviel. Als je verliefd bent, denk je niet aan mogelijke beperkingen of moeilijkheden. Ik ben er dan ook meteen voor gegaan.”

KATHLEEN: “En als jij het initiatief niet had genomen, had ik mijn stoute schoenen wel aangetrokken (lacht). Als je een handicap hebt, moet je vaak heel moedig zijn. Ik wist ook niet waar ik aan begon toen ik voor Koen koos. Iemand met dezelfde beperking kan zich misschien beter inleven, maar uiteindelijk wil iedereen toch gewoon een partner die je neemt zoals je bent.”

KOEN: “Voor mij was Kathleens handicap simpelweg een deel van haar persoonlijkheid. We hebben daar verder nooit over gesproken of bij stilgestaan. Ik wist wat ik wilde, en dat was Kathleen.”

KATHLEEN: “Toen we elkaar leerden kennen, had ik nog een beetje zicht en van héél dichtbij kon ik Koen wel zien. Maar liefde op het eerste gezicht kun je het, als we eerlijk zijn, niet noemen (lacht). Blinden gaan af op een bepaalde sfeer en het gevoel dat iemand hen geeft. Ik kan bijna letterlijk voelen of iemand er goed uitziet. Dat hoor je aan een stem, de woordkeuze en de manier van stappen. Bovendien kwam Koen net terug van een reis naar Peru met de stoerste verhalen, en ik zag mezelf altijd al met een avontuurlijke man aan mijn zij.”

KOEN: “Wij proberen net zoals andere koppels een heel gewoon leven te leiden: we hebben twee fantastische kinderen, gaan op skivakantie en hebben samen een zaak. Kathleens handicap staat ons niet in de weg, omdat ze nooit bij de pakken blijft neerzitten. Ze treedt het leven tegemoet met een ongelooflijk doorzettingsvermogen en daarmee verruimt ze mijn blik op de wereld nog elke dag.”

KATHLEEN: “En Koens rustige en praktische geest verrijkt mij dan weer. Hoe hij mij steeds aanspoort om nog meer te durven en niet te twijfelen. Vaak doet hij ook alsof hij vergeet dat ik blind ben, terwijl ik goed genoeg weet dat hij overal rekening mee houdt en helpt waar hij kan.”

KOEN: “We zijn samen naar Santiago de Compostella gefietst en ook al hebben we de eindmeet niet gehaald, die reis samen was fantastisch. Kathleens beperking heeft trouwens ook voordelen: zij ziet niet dat ik ouder word.”

KATHLEEN: “Terwijl hij mij wél ziet verouderen, natuurlijk! Ik kan mijn spiegelbeeld niet meer zien, maar toch voel ik me nu zelfverzekerder dan twintig jaar geleden toen we elkaar ontmoetten. Als blinde heb je vooral veel aan woorden: het doet me nog steeds ongelooflijk veel plezier als iemand zegt dat ik er goed uitzie. Dan zeg ik steevast: ‘Bedankt, want mijn spiegel werkt niet meer!’ (lacht)”